2C-B که در مهمانی‌ها با نام 2C شناخته می‌شود، در سال‌های گذشته شاهد افزایش استفاده در مهمانی‌ها بوده است. این ماده در ابتدا در سال 1974 توسط الکساندر شولگین، شیمیدان آمریکایی که MDMA را نیز توسعه داد، کشف شد و خواص آن، به ویژه توانایی آن در القای همدلی و سایر احساسات با روانگردان، شیفته آن شده بود. 2C-B به شکل پودر یا کپسول می آید و در درمان استفاده می شد تا زمانی که در اواسط دهه 1990 به عنوان داروی برنامه 1 در فهرست قرار گرفت.

در دوزهای پایین، اثرات 2C-B مشابه اثرات MDMA (همدلی، محبت و غیره) است و با افزایش دوزها، اثرات توهم آمیزتر و مشابه LSD می شوند. اکثر کاربران سرخوشی، توهمات بصری و افزایش میل جنسی را تجربه می کنند. بسیاری از کاربران خنده و لبخند غیرعادی را تجربه می کنند. در دوزهای بالا، کاربران گزارش می دهند که شخصیت های کارتونی را با چشمان بسته و باز می بینند.

هنگامی که 2C-B بلعیده می شود یا خرخر می کند، در عرض 45-60 دقیقه اثر می گذارد و به طور متوسط حدود 4 ساعت دوام می آورد. مکانیسم سروتونین را تحریک می کند و طبق برخی مطالعات، ممکن است سطح دوپامین را کمی افزایش دهد.

عوارض جانبی 2C-B شامل اسپاسم عضلانی، لرزش، درد شکم، حالت تهوع و اسهال است. با دوزهای بیش از 30 میلی گرم، بسیاری از کاربران توهمات ترسناک، ضربان قلب سریع، سوزش سر دل و گرمازدگی را گزارش می کنند.

خوش اومدی StrainLists.com

شما حداقل 21?

با دسترسی به این سایت, شما شرایط استفاده و سیاست حفظ حریم خصوصی قبول.